Rodzimy się z naturalną umiejętnością prawidłowego oddechu. Jednak nasze życie, jego tempo i przyzwyczajenia sprawiają, że po drodze gubimy optymalność oddechu. Dlatego tak ważna jest reedukacja, obejmująca wszelkie aspekty, które sprawiają, że ponownie zaczynamy oddychać prawidłowo - mówi w podcaście RESET Sandra Osipiuk, trenerka oddechu specjalizująca się w odbudowie 1. Przysiady bez obciążenia, te powinno się wykonywać na początku ponieważ najmniej obciążają mięśnie i stawy. Stań swobodnie, nogi rozstaw na szerokość barków, rozluźnij kolana a stopy ustaw równolegle do siebie. Powoli i stopniowo obniżaj ciało przesuwając biodra do tyłu tak jak przy zwykłym siadaniu np. na krześle. Przedstawione poniżej przysiady - olimpijski, trójbojowy i przedni - są raczej zarezerwowane dla osób mających doświadczenie w treningu siłowym. Osoby początkujące mogą próbować wykonywać poszczególne rodzaje przysiadów z obciążeniem, jednak powinny to robić pod okiem kompetentnego trenera. Przysiady z obciążeniem to kolejny etap na Twojej drodze do pięknych pośladków. Zanim jednak zarzucisz na barki sztangę, poznaj 3 zasady wykonywania przysiadów z obciążeniem. Im dłużej trenujesz, tym więcej od siebie wymagasz. Twoje ciało również potrzebuje silniejszego bodźca, żeby przejść na wyższy poziom. Siłownia czyni cię silniejszym. Efektywne spalanie kalorii. Ćwiczenia na siłowni sprawią, że wyglądasz szczuplej. Zmniejszone ryzyko upadku. Mniejsze ryzyko obrażeń. Ćwiczenia z ciężarami to zdrowe serce. Poprawa zakresu ruchu i mobilności. Psychologiczny aspekt ćwiczeń na siłowni. Wpływ ćwiczeń na siłowni na strukturę kości. Dịch Vụ Hỗ Trợ Vay Tiền Nhanh 1s. « Powrót Charakterystyka ćwiczenia TECHNIKA: 1. Pozycja startowa: Stań w rozkroku ze stopami ustawionymi szerzej niż szerokość barków. Nogi lekko ugięte w stawach kolanowych. Obu ręcznie chwyć hantle, ręce wyprostowane skierowane ku dołowi. 2. Powoli ugnij nogi w stawach kolanowych do momentu aż uda ustawią się równolegle do podłogi. W momencie wykonywania tego ruchu zrób wydech. 3. Robiąc wdech wróć do pozycji wyjściowej. Ilość powtórzeń ćwiczenia(sugerowane 10-12) oraz ciężar jest uzależniony on twojego programu treningowego. UWAGI: Pamiętaj by w czasie wykonywania ćwiczenia raniona były nieruchome a plecy proste. Nie trzymanie prostych pleców może spowodować urazy kręgosłupa. Przysiady z obciążeniem to kolejny etap na Twojej drodze do pięknych pośladków. Zanim jednak zarzucisz na barki sztangę, poznaj 3 zasady wykonywania przysiadów z dłużej trenujesz, tym więcej od siebie wymagasz. Twoje ciało również potrzebuje silniejszego bodźca, żeby przejść na wyższy poziom. Dotyczy to także pracy nad pośladkami i Twoich ukochanych przysiadów. Rozpoczęcie treningu z wolnym ciężarem jest naturalnym kierunkiem rozwoju. Musisz być dobrze przygotowana - to nie może być spontaniczna decyzja. Zastosuj się do zasad wykonywania przysiadów z obciążeniem: to gwarancja progresu i bezpieczeństwa!Poradnik przygotowaliśmy przy wsparciu trenera personalnego, Michała Gajewskiego. Jeśli chcesz wiedzieć więcej o przysiadach, przeczytaj naszą rozmowę z trenerem Dobrze dopracuj technikęWykonywanie przysiadów z wolnym ciężarem może być szokiem dla osoby, która do tej pory pracowała jedynie z masą własną ciała. Dostosowanie techniki do nowych warunków wymaga ponownego zrewidowania metody pracy. Zacznij ćwiczyć "na sucho": naucz się poprawnie trzymać ciężar. Masz kilka możliwości:przysiad ze sztangą na barkach,przysiad z hantlem lub kettlem trzymanym na wysokości klatki piersiowejprzysiad ze sztangielkami trzymanymi po obu stronach z tych technik jest na swój sposób specyficzna. Jeżeli masz wątpliwości co do prawidłowego wykonania, poproś trenera dyżurującego o korektę. Nie krępuj się poprosić o pomoc silniejszą osobę. Jeżeli nie możesz poradzić sobie z odłożeniem gryfu lub czujesz, że sztanga niebezpiecznie się osuwa, to zwróć się z prośbą o asystę. Nie zgrywaj Pudziana, bo Twój ośli upór skończy się wypadkiem! Przysiad to ćwiczenie, które pojawia się w prawie każdym internetowym treningu. Piszę o tym w związku z pewną zaistniałą sytuacją. Było to tak… Na piątkowym WF-ie, podczas ćwiczeń ogólnorozwojowych, uczennice zapytały mnie, czy od treningów Ewy Chodakowskiej schudnie się szybciej niż np. ćwicząc z Mel B. Swoją drogą jestem w szoku jak stereotyp magicznych, jedynych i skutecznych treningów rozpowszechnił się wśród kobiet, a trenerkom zbytnio “nie wypada” tego negować, bo od ręki zostają posądzone o zazdrość… No nic, trzeba z tym żyć. Od słowa, do słowa poprosiłam je o wykonanie kilku ćwiczeń, które pamiętają z wyżej wymienionych treningów. Pokazały mi dokładnie to czego się spodziewałam, czyli najgorsze z możliwych błędy. Nie zrozumcie mnie źle. Cieszę się bardzo, że You Tube kipi od świetnych programów treningowych, ale jestem przekonana, że błędy moich uczennic powtarzają tysiące osób. Mój blog nie ma może wielkiego zasięgu, ale jeśli znajdą się osoby, które wyplewią u siebie choć jeden niepoprawny nawyk – czuję się spełniona :). 1. Odrywanie stóp od podłogi, wysuwanie kolan przed palce stóp Bardzo często popełniany błąd. Chyba przez to, że nauczyciele na lekcjach wf nie zwracają na to uwagi, a wiadomo co się dzieje jak powtarzasz coś od podstawówki… 2. Okrągłe plecy 3. Odwrotna sytuacja (mogłam pokazać to bardziej dosadnie, ale mam nadzieję, że odrobinę widać). Zbyt mocno wygięty odcinek lędźwiowy 4. Nie jest to niebezpieczne, ale warte poprawienia. Biodra zbyt wysoko. Wygląda bardziej jak martwy ciąg niż jak przysiad 🙂 5. Kolejny, często popełniany błąd. Łączenie kolan, aż boli od patrzenia… i wersja harcorowa! Palce na zewnątrz, a kolana do środka Wiem, że moje komentatorki w większości mają świetną technikę, ale jeśli robisz lub robiłaś, któryś z błędów, koniecznie zostaw komentarz, żebym wiedziała, czy takie posty są dla Was przydatne 🙂 inne wskazówki: różne warianty przysiadów znajdziesz w tym poście Używamy plików cookie na naszej stronie internetowej, aby zapewnić Ci najbardziej odpowiednie wrażenia dzięki zapamiętywaniu Twoich preferencji i powtarzaniu wizyt. Klikając „Akceptuję”, wyrażasz zgodę na użycie WSZYSTKICH plików cookie. today listopada 19, 2021 perm_identity ALL4FIT label porady i ciekawostki favorite 0 polubień remove_red_eye 245 odwiedzin comment 0 komentarzy Przysiad to jedno z podstawowych ćwiczeń wykonywanych przez osoby aktywne, które chcą wzmocnić mięśnie nóg oraz pośladków. Wykonywanie tego ćwiczenia wysmukla nogi i uwydatnia mięśnie pośladków. Przysiady jak robić poprawnie to ćwiczenie? Jak wykonywać przysiady, by nie nabawić się kontuzji? Sprawdź! Przysiad wydaje się prostym ćwiczeniem, jednak jak robić dobrze przysiad, żeby przyniósł on oczekiwane efekty? Poprawny przysiad to opanowanie jego techniki do perfekcji. Po pierwsze należy ułożyć stopy minimalnie szerzej niż biodra, a łopatki powinny być ściągnięte. Brzuch musi być spięty, a kręgosłup usztywniony tak, żeby nie zwiększać naturalnej lordozy lub nadmiernie się wyginał w tył. Po uzyskaniu prawidłowej postawy należy zejść w dół, przerzucając ciężar ciała na pięty, a biodra wypychając do tyłu. Należy tutaj zwrócić uwagę na pozycję kolan, które powinny być w linii prostej do palców stóp — w ten sposób nie obciąża się kolan. Oczywiście osoby wysokie, które w naturalny sposób przekraczają tę bezpieczną linię, nie popełniają błędu, ponieważ nie są w stanie wykonać przysiadu w inny sposób. U osób wysokich lub które mają nieproporcjonalnie mniejszą kość udową od piszczelowej, przekroczenie tej linii palców stóp nie obciąża stawu kolanowego. Plecy muszą być prosto, a pośladki powinny być spięte i najniżej jak to możliwe — nie zaburzając prawidłowej pozycji ciała. Prawidłowy przysiad polega również na utrzymaniu równowagi, dlatego można wyciągnąć ręce przed siebie, co umożliwi utrzymanie prawidłowej pozycji. Natomiast jeśli chodzi o górną część ciała, to należy patrzeć przed siebie — głowa nie powinna być uniesiona zbyt wysoko lub „wisząca” w dół. Ten rodzaj ćwiczenia należy wykonywać powoli i skupiać się na odpowiedniej pozycji. Źle wykonywane przysiady mogą przyczynić się do kontuzji, a także nie przyniosą założonych efektów. Jak zrobić prawidłowy przysiad? Wyżej wymieniona metoda pozwoli na wykonanie tego ćwiczenia perfekcyjnie. Najważniejszą zasadą jest, by w czasie ćwiczenia się nie śpieszyć i skupić się na wszystkich elementach techniki tak prostego ćwiczenia, jakim jest przysiad. Błędy w robieniu przysiadów Przysiad, który wydaje się tak prostym ćwiczeniem, przysparza wielu ludziom problemów zdrowotnych przez popełnianie notorycznie błędów w czasie jego wykonywania. Robienie przysiadów z obciążeniem lub bez należy wykonywać spokojnie i powoli. Jak robić prawidłowo przysiady już wiesz, a teraz sprawdź, czy nie popełniasz tych błędów podczas ich wykonywania. Notorycznym błędem przy robieniu przysiadów jest odrywanie pięt od podłoża. Jak się robi przysiady cały ciężar ciała, powinien być przeniesiony właśnie na pięty, a oderwanie ich od podłoża zmusza nas do przeniesienia go na staw kolanowy, biodrowy oraz odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Osoby mające ograniczoną ruchomość w stawie skokowym najczęściej popełniają ten błąd. Kolejny błąd przy wykonywaniu przysiadu to łączenie kolan ze sobą lub kierowanie je ku środkowi. Tego typu błąd spowodowany jest słabą siłą mięśniową ud. Jak prawidłowo robić przysiady, by uniknąć kontuzji? Należy pamiętać o odpowiednim napięciu mięśni pośladków i ud, dzięki czemu osoba wykonująca ćwiczenie ma większą kontrolę nad nogami i w łatwy sposób może skorygować swój błąd. Aby poprawnie wykonać przysiad, trzeba pamiętać o prawidłowej pozycji ciała: czyli biodra odchylone do tyłu, a górna część ciała pochylona jest do przodu. Niestety wiele osób stara się robić przysiad, gdzie tułów jest ułożony prostopadle do podłoża. Taka pozycja powoduje nadmierne napięcie mięśni grzbietu. Należy pamiętać, że prawidłowy przysiad to kręgosłup w stabilnej, usztywnionej i neutralnej pozycji. Najczęstszym błędem jest wyginanie kręgosłupa, co powoduje obciążenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz może osłabić prostownik grzbietu. Wysuwanie kolan przed linie palców stóp powoduje obciążenie stawów kolanowych, co może przyczynić się do ich kontuzji. Oczywiście tak jak już wcześniej wspomniano osoby wysokie, lub mające nieproporcjonalną mniejszą kość udową od piszczelowej nie popełniają błędu, ponieważ jest to dla nich naturalny ruch. Przysiady — efekty ćwiczeń Prawidłowo wykonane przysiady przynoszą założone efekty. Ćwiczenia wykonywane w sposób nieprawidłowy nie tylko nie dadzą efektów, ale również narazić się można na różnego rodzaju kontuzje. Jedną z głównych zalet wykonywania przysiadów jest rozwój mięśni. Przy wykonywaniu tego ćwiczenia zaangażowana jest spora grupa mięśni, między innymi dwugłowy i czworogłowy uda, łydki, pośladki, ale również mięśnie brzucha i pleców. Ma też pozytywny wpływ na mięśnie core, czyli mięśnie dna miednicy, poprzeczne brzucha, przepony oraz mięsień wielodzielny, który najlepiej rozwinięty jest w okolicy lędźwiowej kręgosłupa. Wykonywanie przysiadów nie tylko wpływa na rozwój siły mięśniowej nóg oraz pośladków, ale poprawia również wytrzymałość całego ciała oraz równowagę. Poprawia się stabilność organizmu, a w szczególności nóg i kręgosłupa. Przysiady należy wykonywać w seriach, dzięki czemu nie tylko rzeźbi się mięśnie, ale również spala się dużo kalorii. Wykonywanie poprawnych przysiadów codziennie poprawia kondycję oraz wysmukla uda i uwypukla mięśnie pośladków. Efekty robienia przysiadów można zauważyć w krótkim czasie, bo już po miesiącu. Na początku można zacząć od 20 przysiadów dziennie, a każdego dnia zwiększając ich ilość. Ćwiczenia te należy wykonywać w serii, by przyniosły zamierzony efekt. Każdy organizm przyzwyczaja się do wysiłku, dlatego należy zwiększać ich ilość lub dodać obciążenie w postaci, np. sztangi. Jest wiele rodzajów przysiadów, które można wykonywać z obciążeniem lub bez — na pewno każdy znajdzie odpowiednią formę tej aktywności fizycznej dla siebie. Już wielokrotnie nadmieniono tutaj, żeby przysiady należy robić powoli i skupić się na każdej partii mięśniowej, która angażuje się w ich wykonanie. Pamiętać należy o prawidłowej postawie i przeniesieniu ciężaru na pięty. Prawidłowy przysiad przyniesie w krótkim czasie zaskakujące efekty. Pamiętaj też, by każde ćwiczenia uzupełniać rozluźniającym leżeniem na macie do akupresury. Przysiad to jedno z królewskich ćwiczeń, które warto pokochać. W treningu siłowym, jak i w życiu codziennym, jest niezwykle przydatny. Można powiedzieć, że rodzimy się z umiejętnością wykonania pełnego siadu, która wraz ze wzrostem ciała i kształtowaniem się jego proporcji u niektórych ludzi może stać się trudna do wykonania – ma na to wpływ wiele czynników ale o tym innym razem. Przysiad, przysiad, przysiad i jeszcze raz przysiad … Dlaczego ? Ponieważ przysiad z obciążeniem powoduje zaangażowanie wielu mięśni naraz jest to ćwiczenie, które działa globalnie na całe ciało. Podczas jego wykonywania pracują mięśnie posturalne, stabilizatory pozycji, mięśnie nóg, pleców, jak i mięśnie brzucha. Analiza EMG (EMG – badanie oceniające funkcje mięśni i nerwów) pokazała, że napięcie brzucha jest większe podczas wykonywania siadu niż robiąc zwykły plank. Przysiad na pewno pomoże w spalaniu tkanki tłuszczowej, budowaniu siły, masy mięśniowej, zwiększy efektywność pracy serca i całego układu krążenia, sprawi, że kości staną się twardsze, wzmocni stawy i więzadła, zwiększy ich elastyczność, poprawi równowagę i koordynację, wpłynie na wzrost siły eksplozywnej – czyli np. będziesz mógł skakać wyżej lub dalej. Walory przysiadu można by wymieniać w nieskończoność, dlatego zwróć uwagę jak ważne jest to ćwiczenie i ile dobrego może wnieść w Twoje codzienne życie i plan treningowy. Mam nadzieje, że przekonałam Cię odnośnie wyboru przysiadu jako jednego z głównych ćwiczeń w swoim programie treningowych. Oczywiście dotyczy to osób nie posiadających przeciwwskazań do jego wykonywania. Prawda jest taka, że gdy wykonujemy go prawidłowo, przeciwwskazań jest niewiele. Jeśli chcesz zwiększyć ciężar siadu lub jesteś początkującym adeptem siłowni, a może po prostu chcesz nauczyć się wykonywania go prawidłowo-zaczynamy 🙂 zapraszam do lektury. Idealne legginsy do przysiadów Szczególnie dla Pań zrobiłam test legginsów do przysiadów. Przetestowałam legginsy różnych marek…. ciężko jest znaleźć legginsy, które nie będą prześwitywać, zsuwać się, pękać a jednocześnie będą podkreślać kobiece walory i ładnie wyglądać 🙂 Udało się, znalazłam i polecam dwa modele leginsów, są stworzone do przysiadów, pozbawione wszelkich wad – wręcz idealne. Rodzaje przysiadów z obciążeniem HIGH BARLOWBARFRONT SQUAT Jest o wiele więcej odmian i różnych wariancji przysiadów. Skupie się na trzech, moim zdaniem podstawowych odmianach. Nauka przysiadu – od czego zacząć Na początku musisz wiedzieć, że przysiad nie jest łatwym ćwiczeniem. Zawiera bardzo wiele elementów technicznych. Na prawidłowe wykonanie mają również wpływ uwarunkowania antropometryczne, tj. długość kości piszczelowej, udowej czy długość tułowia danej osoby. Kolejnym elementem jest mobilność w stawach, szczególnie w stawie skokowym, biodrowym oraz kolanowym. Jeżeli masz przykurcze mięśni lub Twoje stawy nie zginają się w pełnym zakresie ruchu będziesz miał problemy w wykonywaniu pełnych przysiadów. Pamiętaj – nie ma idealnego, dobrego dla każdego, jednego wzoru przysiadu do naśladowania. Każdy z nas jest inny, ma inne ciało. Technika powinna być dostosowana do biomechaniki Twojego Ciała. Różni ludzie, różne proporcje. Przykład : osoba, która ma krótką kość piszczelową, długą kość udową i krótki tułów, będzie o wiele ciężej wykonać pełny przysiad. Naukę przysiadu najlepiej zacząć od nauki prawidłowego wzorca ruchowego oraz treningu zwiększającego mobilność w stawach. Te dwa treningi powinny iść w parze. Choć niektórzy twierdzą, że najpierw należałoby zwiększyć mobilność w stawach, przed rozpoczęciem nauki ruchu, jeżeli istnieją do tego wyraźne wskazanie w postaci bardzo dużych ograniczeń ruchomości w stawach. Przysiad bez obciążenia dla początkujących Jeśli nigdy nie robiłeś przysiadu. Zapomnij na razie o sztandze i jakimkolwiek obciążeniu zewnętrznym. Najpierw musisz opanować przysiad z własnym ciężarem ciała. Podstawy techniki przysiadu, które musisz znać ! Jak zapewne się domyślasz, każdy element naszego ciała musi być ustawiony optymalnie podczas wykonywania ćwiczeń, aby były one bardziej efektywne i nie powodowały kontuzji. Każdy z nas jest inny i ta optymalność będzie trochę inna, jak to mówią diabeł tkwi w szczegółach. Natomiast są pewne stałe, które lekko się modyfikuje pod potrzeby danej osoby. Robiąc przysiad bez obciążenia lub z obciążeniem high bar czy low bar zwróć uwagę na: Pozycja głowy – prawidłowe ustawienie głowy wzmacnia poprawność pozycji. Pozycja głowy nie powinna wpływać na krzywizny kręgosłupa. Najlepiej jest patrzeć przed siebie, lekko w dół. Takie działanie utrzymuje odcinek szyjny kręgosłupa w stanie neutralnym i ustawia resztę kręgosłupa właściwie. NIE ZADZIERAJ GŁOWY DO GÓRY ROBIĄC PRZYSIADY! Ustawienie pleców – bardzo ważne jest utrzymywanie sztywnych pleców, wtedy cała siła bierze się z prostowania kolan i bioder. Zaokrąglony, zginający się kręgosłup podczas przysiadów zabiera część z tej siły na zmianę geometrii, co oznacza, że siła pochodząca z prostowania kolan i bioder nie przejdzie w całości na sztangę. Plecy wraz z kręgosłupem muszą być maksymalnie usztywnione. Tworząc jeden segment, który ma za zadanie przenieść siłę z bioder na sztangę. Sztywne i płaskie plecy utrzymują kręgi w odpowiednich relacjach i zapobiegają zarówno urazom jak i utracie przewodzenia siły. Pamiętaj, tu nie chodzi o pionizację pozycji. Wiele osób do tego dąży podczas przysiadów, co jest dużym błędem. Myśl o sztywności pleców a nie o byciu pionowym. Silny skurcz izometryczny mięśni otaczających kręgosłup utrzyma Twoje plecy w pozycji anatomicznej. Dolne partie mięśni pleców będą wyglądać na płaskie utrzymując normalną lordozę kręgosłupa – płaskie plecy są efektywnym transmiterem siły i bezpieczną pozycją do obciążenia. Tyle w temacie pozycji pleców. Ruch bioder – pamiętaj, przysiad zawsze rozpoczynasz ruchem bioder w tył. Oznacza to, że Twój tyłek musi iść w tył a kolana do przodu na zewnątrz. Analogicznie wygląda sytuacja, gdy osiągniesz swoją maksymalną głębokość siadu. W tej pozycji ruch w górę, również rozpoczynają biodra. Skup się na tym, aby był to dokładny ruch bioder w górę a nie do przodu – jest to bardzo ważne, najwięcej błędów w przysiadzie jest właśnie w fazie wstawania. Ruch kolan – kolana zawsze powinny iść do przodu na zewnątrz w jednej linii, symetrycznie. To czy wyjdą za palce nie ma znaczenia ! Niektórym ludziom wyjdą, niektórym nie. Związane jest to z ich budową ciała, długością kończyn i tułowia. Ważne jest, aby kolana pracowały stabilnie w jednej linii, nie mogą uciekać do środka w momencie wstawania jak i siadania – jest to bardzo niebezpieczne. Głębokość przysiadu – prawdziwy przysiad to pełny przysiad, wbrew pozorom najzdrowszy. Od razu powiem, że jeśli ktoś nie ma żadnych dysfunkcji ruchowych i robi przysiad tylko do konta 90 stopni (półprzysiad) to robi sobie krzywdę. W wielkim uproszczeniu, taki przysiad nie wpływa na wzmacnianie więzadeł w kolanie, tak więc mięśnie nóg od tych pół-przysiadów mogą się rozwinąć ale więzadła nie będą wzmacniane proporcjonalnie do mięśni – dysproporcja gotowa, co może doprowadzić do poważnych kontuzji. Więcej informacji na temat głębokości przysiadu i o co w niej chodzi przeczytacie pod tym linkiem. Szerokość pozycji, rozstaw stóp i kolan – szerokość pozycji jest ustalana zazwyczaj indywidualnie, w zależności od szerokości bioder, mobilności w stawach oraz parametrów antropometrycznych danej osoby, między innymi długości kończyn i tułowia. Często jednak wystarczy rozstawienie nóg na szerokość barków. Stopy zazwyczaj ustawia się pod kontem około 30 -35 stopni – najważniejsze aby nie były ustawione równolegle do siebie. Dobrym sposobem na ustawienie kolan jest wykonanie pełnego przysiadu, w którym rozpychamy kolana łokciami ze złączonymi dłońmi obydwu rąk (zdjęcie poniżej) – daje nam to dobry start aby rozpocząć i znaleźć swój rozstaw pozycji. Osoba wysoka o bardzo długich kościach udowych i wąskich ramionach będzie miała szerszą pozycję niż ogólnie zalecana. Natomiast osoba o długim tułowiu i krótkich kończynach będzie miała węższą pozycje niż stanowi reguła. Są to bardzo ważne aspekty. Wąskie rozstaw nóg w przysiadzie nie angażują tzw. mięśni pachwiny (ang. groin muscles), dlatego też takie ustawieni nóg nie może być stosowane ciągle, ponieważ może doprowadzić do powstania dysproporcji i kontuzji. Warto o tym pamiętać, gdy robimy dużo przysiadów w takim ustawieniu. Oddychanie – bardzo ważny element przysiadów. Prawidłowe oddychanie wzmacnia naszą pozycję i zapewnia bezpieczeństwo podczas podnoszenia ciężarów. Ściśle związane jest to z Próbą Valsalvy lub tzw. Manewrze Valsalvy – więcej o tym przeczytasz pod tym linkiem. Polega to na tym, aby wytworzyć ciśnienie w jamie brzusznej robiąc wdech i próbując wypchnąć powietrze z płuc przy zamkniętej krtani – oto przykład jak powinno wyglądać takie oddychanie zobacz film. Takie działanie zapewnia nam stabilizację kręgosłupa od strony przedniej, z tyłu stabilizują go mięśnie pleców. W przysiadzie z obciążeniem robimy ten specyficzny wdech przed zejściem w dół. Zejście w dół i wyjście do góry robimy na wstrzymanym wdechu. Dopiero po powrocie do pozycji wyjściowej wypuszczamy powietrze. Ważna uwaga – Manewr Valsalvy bardzo dobrze sprawdza się przy podnoszeniu dużych ciężarów. Pamiętaj – oddech w przysiadzie bez obciążenia nie musi być Próbą Valsalvy. Ważne abyś robił wdech przed zejściem w dół lub w pierwszej jego fazie, a następnie wydech dopiero gdy powrócisz do pozycji wyjściowej lub w końcowej fazie powrotu. Początkujący szczególnie muszą uważać podczas nauki oddechu, aby nie doszło do hiperwentylacji czyli tzw. przewentylowania objawami tego są: mroczki przed oczami, zawroty głowy, omdlenia, złe samopoczucie. Obrazek z książki: Starting Strength: Basic Barbell Training, 3rd edition 2011 – Mark Rippetoe Środek ciężkości – w przysiadach z obciążeniem jego prawidłowy rzut powinien znajdować się dokładnie na śródstopiu, tak jak przedstawia rysunek poniżej (linia przerywana) . Obrazek z ksiązki: Starting Strength: Basic Barbell Training, 2nd Edition – Mark Rippetoe Zwróć uwagę na to, jak daleko wychodzi kolano za palce w poszczególnych przysiadach, przedstawionych na powyższej ilustracji. Jeżeli słyszałeś informacje, że kolano nie może wychodzić za palce to źle słyszałeś 🙂 . Oczywiście są ludzie, u których nie będzie wychodzić, ale to sprawa antropometryczna. Z tego obrazka można wyczytać bardzo dużo informacji, chociażby taką, że ludziom z ograniczoną ruchomością w stawie skokowym będzie bardzo ciężko zrobić przysiad przedni (front squat). Natomiast najłatwiej im będzie wykonać przysiad ze sztangą ułożoną niżej na plecach (low bar), uwzględniając to iż nie mają ograniczonej ruchomości w barkach. Jeśli robisz przysiady bez obciążenia nie trzymaj rąk z przodu non stop wyprostowanych przed dobą. Ramiona wyrzucaj w przód w momencie gdy wykonujesz siad, gdy wstajesz ręce powinny wrócić do położenia wzdłuż tułowia. To daje Ci utrzymanie równowagi i bardziej skoordynowany ruch. Potem próbuj wykonać przysiad z rękami trzymanymi za głową ( łokcie odwiedzione w tył). Jeżeli cały czas zadzierałeś głowę do góry podczas robienia siadów, czy to ze sztangą lub bez, zapewne masz problem z wyeliminowaniem tego niewłaściwego ruchu. Aby to naprawić skorzystaj z piłeczki tenisowej lub czegoś w tym stylu. Wystarczy, że przyciśniesz ją delikatnie podbródkiem do szyi. Utrzymując piłeczkę w takiej pozycji, aby nie wypadła rób przysiady. Jest to bardzo dobra metoda niwelująca niewłaściwy przyruch zadzierania głowy do góry. Przysiad z obciążeniem – jaki wybrać? Jeżeli już wiesz jak mają być ustawione poszczególne części Twego ciała i opanowałeś przysiad bez obciążenia zewnętrznego, to czas wybrać rodzaj siadu z dodatkowym obciążeniem w postaci sztangi lub innego przyboru. Generalnie sprawa wygląda tak, że jeśli jesteś proporcjonalny tzn. długości Twoich kończyn i tułowia są proporcjonalne względem siebie a Twoje stawy działają w pełnym zakresie ruchu to każdy przysiad będzie dla Ciebie odpowiedni. Problem zaczyna się, gdy proporcje naszego ciała są zaburzone a ruchomość w stawach jest ograniczona i występują przykurcze mięśniowe. Co zrobić? Najlepiej zaciągnąć porady dobrego fachowca np. trenera personalnego, instruktora kulturystyki. Niestety na dzisiejszym rynku trenerów personalnych i instruktorów jest bardzoooo dużo, a ich wiedza jest różna … Dobry trener dobierze odpowiedni rodzaj przysiadu z obciążeniem dla Ciebie, dopasuje technikę jego wykonania indywidualnie, uwzględniając Twoje proporcje ciała. Jeżeli będzie potrzeba, wprowadzi trening zwiększający ruchomość w stawach. Dlatego też nie podaje gotowej recepty, ponieważ każdy z nas jest inny i co będzie dobre dla jednego wcale nie musi być dobre dla Ciebie. Przysiad HIGH BAR Jest to jeden z najpopularniejszych przysiadów. Zwany olimpijskim i kulturystycznym. W tym przysiadzie najbardziej pracują mięśnie czworogłowe uda. Pracują również mięśnie pośladkowe. Ułożenie sztangi i jej chwyt Sztanga ułożona jest na górnej części mięśnia czworobocznego grzbietu. Chwyt sztangi nie może być zbyt szeroki ani zbyt wąski. Musi zapewniać odpowiednie spięcie łopatek. Nadgarstki powinny być proste lub lekko zgięte. Pozycja tułowia Nieprawidłowe jest wykonywanie tego przysiadu z idealnie wyprostowanym tułowiem. Plecy powinny być lekko pochylone do przodu. Postawa powinna być naturalna, a nie wymuszone za wszelką cenę utrzymanie idealnie pionowej pozycji. Jak pisałam wyżej, należy skupić się na sztywności pleców. Przysiad LOW BAR Jest to przysiad najczęściej wykorzystywany przez trójboistów. Za jego pomocą jesteśmy w stanie podnieść większy ciężar niż w przysiadzie high bar. Moim zdaniem jest to bardzo rozwojowy typ przysiadu. Oddziałuje na wiele grup mięśniowych jednocześnie – zarówno na przednią jak i tylną części ciała. W szczególności polecam go osobom, które uwielbiają robić high bar i zapominają o robieniu dodatkowych ćwiczeń na mięsień dwugłowy uda. Low bar bardzo dobrze aktywizuje mięśnie dwugłowe uda, czworogłowe, pośladkowe, prostowniki tułowia oraz mięśnie oplatające pachwiny stawu biodrowego. W tego rodzaju przysiadzie wymagana jest bardzo duża gibkość w stawa barkowych. Położenie sztangi i jej chwyt Sztanga ułożona jest na grzbiecie łopatki. W odróżnieniu od high bar znajduje się parę centymetrów niżej. Ułożenie dłoni na sztandze jest dużo szersze niż w high barze, a sam chwyt jest tzw. małpim chwytem, łokcie są maksymalnie cofnięte do tyłu – zapobiega to zsuwaniu sztangi w dół. Nadgarstki powinny być proste. Pozycja tułowia Tułów jest znacznie pochylony do przodu i ustabilizowany poprzez napięcie mięśni brzucha i pleców. Przysiad FRONT SQUAT Jest to tzw. przysiad przedni, ze sztangą trzymaną z przodu. Ćwiczenie to mocno angażuje przednią część ciała, mięśnie czworogłowe i mięśnie brzucha. Jeżeli komuś zależy stricte na rozwoju mięśni czworogłowych to będzie to dobry wybór. W tego rodzaju przysiadzie, z pośród wymienionych powyżej, kolana najbardziej wychodzą do przodu poza palce, jest to normalne i nie należy z tym walczyć. Do jego wykonywania wymagana jest dobra mobilność w stawie skokowym. Przysiad ten polecany jest osobom, które mają tendencje do robienia tzw. buttwinka. We front squacie miednica i pozycja pleców ustawione są w taki sposób, że buttwink raczej nie występuje. Położenie sztangi i jej chwyt Sztanga trzymana jest z przodu i ułożona jest na przedniej części mięśni naramiennych. Barki powinny być lekko wysunięte do przodu a łokcie uniesione do góry. Sztanga leży na przedniej części barku i jest podtrzymywana opuszkami, końcami palców, a dłoń jest otwarta – takie ułożeniu gryfu dobrze go stabilizuje i zapobiega zsuwaniu sztangi w dół. Jest to jedyny prawidłowy chwyt sztangi (taki jak na zdjęciu powyżej), który zapewnia spięcie łopatek z tyłu i prawidłową stabilizację pleców. Żadne łamańce typu chwyt krzyżowy tego nie zapewnią. Bardzo dużym błędem jest również trzymanie sztangi w zaciśniętych dłoniach i nieuniesienie łokci do góry – cały ciężar spoczywa wtedy na nadgarstkach mocno je obciążając. W tego rodzaju przysiadzie przyda się dobra mobilność w stawie nadgarstkowym- dobrze rozciągnięte mięśnie zginaczy nadgarstka. Pozycja tułowia W tym przysiadzie nie pochylamy się do przodu. Tułów jest wyprostowany. Przysiady w budowaniu jędrnych pośladków Przysiad uważa się za jedno z głównych ćwiczeń w treningu pośladków. Mięśnie te najmocniej będą pracowały w przysiadzie typu low bar i high bar. Jednak moim zdaniem, nie u każdego to ćwiczenie powinno być ustawione jako główne w planie treningowym ukierunkowanym na budowanie pośladków. Więcej na ten temat napisałam w tym artykule: Trening pośladków – od czego zacząć? Częste błędy podczas wykonywania przysiadów Błędów w przysiadzie jest bardzo dużo i nie sposób wymienić i pokazać wszystkie. Poniżej znajduje się parę zdjęć często spotykanych, na które należy zwrócić szczególną uwagę. Uciekające kolana i stopy (kostki) do środka Odrywające się pięty Wygięte nadgarstki Zaokrąglone plecy – garbienie się Skąd czerpać wiedzę na temat robienia przysiadów W internecie można znaleźć wiele informacji na ten temat, w postaci artykułów, filmów czy wypowiedzi na forach. Taką wiedzę należy ostro przefiltrować … Ja ze swojej strony mogę polecić: Starting Strength: Basic Barbell Training, 3rd edition 2011 – Mark Rippetoe Najlepsza publikacja jaką znalazłam na temat przysiadu. Cały rozdział poświęcony temu ćwiczeniu od anatomii, biomechaniki, antropologi po technikę wykonywania. W książce znajduje się rozdział na temat wyciskania stojąc, martwego ciągu, wyciskanie leżąc i zarzutu sztangi. Książka w wersji angielskiej. Warto śledzić bloga chłopaków z Barbell Brothers mają bardzo dobre artykuły na temat przysiadu oraz prowadzą szkolenia z tej tematyki – konkretna wiedza poparta wieloletnią praktyką. Jeżeli szukasz szczegółowej wiedzy dotyczącej biomechaniki i antropologi przysiadów zapoznaj się z filmami Toma Purvisa na youtubie, jego kanał: to PersonalTrainingdotcom. Jest to specjalista w zakresie fizjoterapii i biomechaniki, którego naprawdę warto posłuchać.

jak prawidłowo robić przysiady z obciążeniem